Նրան ճանաչում եմ դեռևս պшտերшզմից առաջ, երբ լիարժեք երջանիկ էր, երբ Իշխանը կար, Իշխանի կողքին նա համեստ և հեզ կին էր․․․

Հերոսածին մայրերի կողքի կան նաև այնխիսի կանայք, ովքեր կորցրել են ամուսիններին և այժմ նրանց բախտ է վիճակված այս դժվարին կյանքում քայլել միայնակ։

Նրանք այնքան մեծ ուժով են օժտված։ Այսպիսի կանանցից է Տիկին Արուսը։ Եվ ահա նրա մասին Անահիտ Մուտաֆյնաը գրել է․ «Արուսին ճանաչում եմ դեռևս պшտերшզմից առաջ, երբ Արուսը լիարժեք երջանիկ էր, երբ Իշխանը կար։

Իշխանի կողքին Արուսը համեստ և հեզ կին էր, Արուսի ուժը առաջին անգամ զգացի չարաբաստիկ նոյեմբերի տասին, երբ ցավից խամրած նրա աչքերում վրեժը բոցկլտում էր։ Այդ վրեժի բոցը մինչ այսօր չի անցել նրա աչքերից, նա պայքարում է, նա չի հանձնվում, վրեժ ունի լուծելու։

Արուսի կամայականությունը և ամրությունը օրինակ է յուրաքանչյուր հայ կնոջ համար։ Շնորհակալ եմ քեզ, շնորհակալ եմ ամրությանդ և անշահախնդիր պայքարիդ համար»։

Հերոսածին բոլոր մայրերին, ամուսիններին կորցրած բոլոր կանանց, եղբայրներին կոցրած բոլոր քույրերին անսահման մեծ ուժ ենք ցանկանում։

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: