Գորիսի գյուղում աշխարհ եկած Լիան, եկավ Երևան ու էտապ սկսեց, որին հարմարվեց մոր հետ։
Հայրը մայրը 1992 ին միասին չէին արդեն, սակայն Լիան ձևավորվում էր ու պիտ ծնվեր։ Տասն ինը տարի հետո պիտի Լիան հանդիպեր հորը։ Լիան ասում է հարցեր հորը չգիտեր ինչ տար, վախ կար հորը ցավեցնել հարցերով։
Հիմա քույրիկ ունեմ նաև, ում հետ կա շփում։ Հորս հետ էլ ևս։ Մայրիկս հիմա աշխատում է Ռուսաստանում, էստեղ էլ աշխատել է անդադար, տատիկս օգնել է մեծացնել ինձ։ Գորիսից գալով ապահով եկանք, ոտքերի վրա կանգնած, բայց դա մորս բարդ էր բնական է տրվել։ Լիան ասում է մամայիս եմ նման, բոլորը էդպես են ասում։
Հայրիկիցս չգիտեմ ինչ ունեմ, բայց դե կլինի։ Բրյուսովից հետո ԳԱԱ-ն էր հետո թատերականը։ Իհարկե հիմա թատերականն է գերակշռում, բայց գուցե վերադառնա առաջին մասնագիտացմանը։ Լիանան, ում ասում են Լիա՝ մաքառող է բնույթով։
