Որքան անհարմարություն է լինում,երբ տրանսպորտը չի բավականացնում քաղաքի աժիոտաժին։ Մեր Երևանում այս պրոբլեմը շատ հին ու խոցելի է։
Առաջ տխրահռչակ գազելներն էին,հիմա էլ կան,բայց ավտոբուսները քանակով չեն հերիքում։ Ավտոբուսները ներառական չեն ու հաշմանդամություն ունեցողների համար դրանք դժվար հաղթահարելի են,որ մարդիկ չէն էլ կարող օգտվել։ Քանակը ևս քիչ է,տեղերը անհարմար,կանգնելիս տարածություն չկա։ Կորոնայի օրերում ավելի ցցուն դարձավ մարդկանց տեղավորելու խնդիրը։ Եվ վերջապես այս քաղաքային բնակչի խնդիրը սկսվում է լուծվել։
Հայկ Մարությանը հայտնեց,որ մոտակա շրջանում Հայաստանը 100 ավտոբուս համայնքների բյուջեով կգնի։Կա մրցույթ, ու գլխավոր դրույթներն են,որ լինեն ցածր-հատակ,տեղավորման հարմարեցված,GPS-ով,ջեռուցում-օդափոխում սիստեմով,մի խոսքով այնպիսի ավտոբուսներ,որոնք բոլորի համար կլինեն և երթևեկելի։
րագ,պրոդուկտիվ կկարգավորվի։ Երևանցիները այս նորությանը իրոք երկար են սպասել։ Իսկ ինչ վերաբերում է հաշմանդամ մեր քաղաքացիներին,ապա նրանց համար սա շատ ուրախալի է,որոհետև քաղաքը դեռ հարմարեցված չէ նրանց համար։
