Վրաստանում եկել էր ուսանելու ու մի քանի օրով գնաց Հայաստան՝ պտտելու և ահա այլևս Վրաստան հետ դառնալ չկարողացավ։ Ֆ․ Լինկին Արարատում իրենց տանը ընդունեց ընտանիք, որին հետ նոր էր ճանաչել ։
Առավոտները Ֆ․ Լինկը հավկիթ է սարքում թարմ հավկիթներով, ու նաև լոլիկով ձվածեղն է արդեն սիրում, որը այստեղ տարածված է։ Ցերեկները խնդրում է նոթ բուկ իրեն ընդունածներից ու սկսում է դասերը, քանի որ իր հետ նա չուներ գաջետներ, բայց դասին պետք էր լինել։
Ծիրան Ֆ․ Լինկը կերել էր, բայց ասում է էստեղինը ախորժահամ է։ Լինկը սիրել է քյաբաբը ու սոուսները, որով այն համեղացնում են։ Լինկը գալու է ամեն տարի ու հենց գյուղ։ Ասում է երևի էսպես ավելի խորն ես ճանաչում երկիրը քան քաղաքում օրինակ։
Ֆ․ Լինկի համար փորձությունը միայն հաճույք էր ու նեղություն չդարձավ, շնորհիվ իր ընկերների։ Ֆ․ Լինկը ասում է ամեն տարի կգամ ու գերմանացիներին էլ կբերեմ։
