Վերջապես, մենք կարող ենք իմանալ բոլոր մանրամասները Հնդկաստանի այս աներեւակայելի խորհրդավոր կաստայի մասին:
Զբոսաշրջիկը, հնդկական քաղաքի փողոցներում նկատելով կանացի հագուստով վառ դիմահարդարված տղամարդ-պարողների մի խումբ, նրանց կհամարի հնագույն Արևելյան դերասանների նման ինչ-որ մեկին: Հիշենք, որ հին ժամանակներում գեղեցիկ սեռի ներկայացուցիչներին մուտքը փակ էր թատրոն։ Գեղեցկուհիների բոլոր դերերը կատարել են տղամարդիկ։
Հաճախ կանանց հագուստով պարողները պատկանում են հատուկ կաստայի, որի ներկայացուցիչները, ի դեպ, պաշտոնապես կոչվում են «երրորդ սեռի» դեմքեր։ Հիջր՝ այդպես են կոչում նման ոչ տղամարդկանց եւ ոչ կանանց Հնդկաստանում:
Այս խորհրդավոր ու տաբուացված կաստայի մեջ մտնում են ոչ միայն ամորձատված գունազարդ տղամարդիկ, այլեւ հերմաֆրոդիտները, ուժեղ սեռի սիրող նույնասեռական քրմերը եւ նույնիսկ նրանք, ովքեր կանացի հագուստ են կրում բացառապես ելույթների համար: Բացի այդ, կաստային են պատկանում այն Հիջրիների կանայք և դստերը, ովքեր դեռ կարող են երեխաներ ունենալ։
Այստեղ լույս աշխարհ եկած մարդու ապագան կանխորոշված է ծնունդից ի վեր։ Հիջրա ծնվածը չի կարող իր համար այլ մասնաբաժին պահանջել։ Բացի այդ, հիջրա տրվում են սեռական օրգանների զարգացման անոմալիաներով ծնված երեխաներին։ Հիջրաներ հաճախ դառնում են նույնիսկ այն տղաները, որոնք «չափազանց գեղեցիկ» են իրենց սեռի համար։
Խոսակցություններ կան, որ այս խորհրդավոր կաստան պահպանում է իր թվաքանակը եւ շատ ավելի սարսափելի ձեւերով: Ասում են, նրանք գնում են երեխաներին գյուղացի աղքատներից, իսկ երբեմն էլ պարզապես գողանում են: Իհարկե, ոչ մի հետազոտող չի կարող հասնել ճշմարտությանը այս հարցում:
Ըստ լուրերի, այսօր Հնդկաստանում մոտ մեկ միլիոն հիջր կա։ Թվում է, թե նրանց կյանքը հեշտ է եւ անհոգ, բայց ոչ բոլորն են ցանկանում լինել հիջր, քայլել փողոցներով, ծափ տալ եւ հավաքել գումար: Բայց հիջր քաստից հակառակ ճանապարհ չկա:
Համարվում է, որ Հնդկաստանի կառավարությունը բարեհաճում է այդ կաստայի հանդեպ ՝ թույլ տալով նրանց նույնիսկ «երրորդ դեմք» համարել։
