Ա․ Սաֆարյանը առաջին օրից միանգամից գնաց սահման։ Արսենը ևս Արցախցի է ու գիտի դա ինչ է նշանակում։ Զինվորական հանգստի ժամանակ, այն քիչ պահերին, երբ կարելի է հաց ուտել ու հանգստանալ։ Արսենը վերցնում է գիթառն ու սկսում է նվագելով երգել։
Շատ հուզիչ է կատարում «Պարոնայք սպաներ» երգը։ Սկսում են ձայնակցել մնացած զինվորները ու կամավորները նրա հետի։ Կրակը վառվում է ու եփում է ճաշը, որից հետո երևի էլի կհնչեն կրակոցներն ու կսկսի մարտն։
Արսենը երևի երբեք այդքան չէր զգացել էս երգի իմաստն ուրքան այդ պահին, երբ ինքն էլ այդ ամենի մասն է։ Երևի նրա համար սա աշխարհի ամենալավ հանդիսատեսն է։ Ի դեպ Արսենի հետ է նրա եղբայրը, ով հեղինակն է այս երգի։ Նրանք երկուսն էլ իմանալով լուրը շտապել էին առաջնագիծ սեպտեմբերի 27ին։
Թող որ այս երգը կրկին հնչի, բայց այս անգամ հաղթանակից հետո։
