Աղասի Մանուկյանը մանկապարտեզից հասկացել է, որ դերասանությունը սիրում է։
Աղասի հայրը շինարար է, իսկ մայրը՝ ռադիոտեխնիկ, բայց ինքը լրիվ ուրիշ ոլորտում իրեն գտավ; Աղասը թատերական չընդունվեց, բայց վերջում գնաց ուղիով այդ, որովհետև ուզում էր, որ իրեն բոլորը ճանաչեն ու դրան հասավ։ Աղասը Վանաձորից է ու այնտեղ է մեծացել, պատմում է չարաճճի է եղել ահավոր։
Աղասը ՈՒՀԱԻ թիմից է սկսել ամենը ու դա ինստիտուտում իր թարմ օդն էր։ Սցենար գրելը ևս Աղասը սիրեց։ Ուհաից հետո 2015ին եկավ Երևան, ու դրանից հետո որոշել էր էլ չի զբաղվելու, տանեցիներն էլ ասում էին քեզ ինչիդ է պետք, բայց հիմա փոշմանել են, որ էդպես են մտածել։
Աղասը մորը կորցրել է 2014ին։ Սպիացնել վերքը չի ստացվի։ Աղասը ասում է մայրը չլիներ, ինքը փողոցներից չէր գա ու այլ որակի կլիներ, այս պոտենցիալը կար, իսկ մայրը սանձեց դա։ Աղասը դարձավ այն ինչ հիմա կա։
