Վահան Ավագյանի համար սա երրորդ իր մասնակցությամբ կռիվն է։ Առաջինի ժամանակ 14տարեկան է եղել ստացել է վիրավորում, հետո վիրավոում նորից ՝ 15տարեկանում ու դարձել երկրորդ կարգի հաշմանդամ։
Չի խոչընդոտել դա նորից ու կրկին գնալ հողին պաշտպանելու։ Վահանը նշում է շատ ուժեղ են նոր երեխեքը սահմանի, էնպիսի բաներ են անում, որ մենք երևակայել էլ չենք ունակ, որ կարելի էր։
Գոյամարտերը իր կյանքում ընտելական են։ Շատ բաներով չի կարող կիսվել ափսոս, բայց հստակ է , որ երբեք պատմական հողը էլ չի տրվի հակառակորդին, եթե նույնիսկ մնա վերջին Ղարաբաղցին։
Շատ մասնակիցներ հիմա կան, որ ունենք կարգեր, բայց մոռանում էդ պրոբլեմները գոյամարտում, որովհետև եթե պատասխանն ցավոտ չտրվի այդ հաշմանդամության կարգերը կունենան մեր երեխաները, թոռներն ու վերջ չի լինի։ Սա գոյամարտային կռիվներ են, որոնց գինը անչափելի թանկ է, բայց պարտադիր է մարտնչելը․․․
