Հրաչյա Հարությունյանի պատմությունը անասելի արձագանք էր ունեցել տարիներ առաջ։ Հրաչյան Պոդոլսկում բախվել էր մարդատարին՝ բեռնատարով։ 18մահ էր գրանցվել։ Նրան դատապարտեցին վեց տարով։
2017ին տեղափոխվեց Հայաստան, որպեսզի մնացած մասը կրի։ Հետագայում ազատ ռեժիմով ապրելու իրավունք ստացավ։ Եղավ համաներումը։ Պատմությունը Հրաչյայի շատ դրամատիկ էր։ Նա ունի հիվանդ որդի, ինքն էլ բազում հիվանդություններ ստացավ Ռոսւաստանում։ Հրաչյային տանջում էր մեղքի զգացումն ։
Հրաչյան սկսեց տաքսի քշել, թեպետ դա չէր կարելի, բայց այլ տարբերակ էլ չուներ։ Եվ ահա քայքայված առողջությամբ Հրաչյան, հենց իմանալով սահմանի մասին, շտապել է այնտեղ։ Նա որևէ պահ չի վարանել ու չի անհանգստացել, որ թույլ է առողջապես։ Յուրաքանչյուրն ով ոտքի վրա գեթ փոքր ուժ ունի, կարող է իր պարտքն անել ու այդպես նվիրվել հողին։
Հրաչյային կյանքը կոփել է ու դառնությունները առավել համառ են դարձրել։
