Ա․ Ուրֆանյանի մայրը գնացել է և արյուն է հանձնել, որպեսզի իր օգնությունը տա զինվորներին։ Կին, որի որդին է տվել իր կյանքը, նույնիսկ հիմա հերոսային է դրսևորում իրեն, մտածելով այլոց որդիների մասին։
Ա․ Ուրֆանյանը ծնվել է 1990ինմ հունվարի 28ին։ 26 տարեկանում արդեն սպա է դարձել։ Քառօրյայի ընթացքում առաջնագծում է հայտնվել ու չորրորդ դիվիզիան է ղեկավարել։ Իր անձնակազմն հետ ուղղելով Ուրֆանյանը միայնակ է հայտնվել հակառակորդի դիմաց։ Խոցել, վնասազերծել է տանկ, հասկանալով գերի ընկնելու վտանգը, ինքն իրեն պայթեցնելով, պայթեցրել է հակառակորդին ևս։
Ուրֆանյանը Եռաբլուրում է հողարկավորված։ Անասելի է պատկերացնել, թե ինչ գոտեպնդում է պետք նման ուժի ու քայլի համար։ Տիկին Համեստը՝ Արմենակի մայրը, լսելով վիճակի մասին, անմիջապես շտապել է իր օգտարարությունը տալու։
Տիկին Համեստը գիտի ինչ է նշանակում լինել մայր կռվող զինվորի ու չի կարող նույնիսկ կորստից հետո նստել ու պարզապես հետևել։
