Օգոստոսի տասներկուսին սկսել են պիկետները արտագնյա մեկնողների, որոնք հինգ ամիս է մնացել են պրոբլեմները շարաններով կուտակվել են։ Դրա արգասիքով պրոբլեմներ են, ամեն կարգի, փողային թե այլ։
Պիկետ անուղները ասում են․ մենք աղաչեցինք հարցը լուծել արտագնյա աշխատողների։ Ի՞նչ անեն նրանք, ով Էստեղ ապրել չի ուզում։ Լուծում չտան, չենք գնա էստեղից։Դրությունը չհանեն, չենք կարողանա գնալ։ 90 տոկոսին մենակ էդ հարցն է պետք իմանալ՝ ի՞նչ է լինելու։
Պիկետի մասնակիցները շնորհակալ եղան Է․ Մարուքյանին,որ նամակներին պատասխանել է ու անհանգստացել է։ Թող մի ինֆո տան, երբ թռիչք կիրացվի։ Մեզ հարցականներով ստում են ու մնում ենք էստեղ։ Ո՞նց գործ պեղենք էստեղ։ Բոլոր պիկետի մասնակիցները եկել են խնդրով ու մնացել են, ոչ թե դառել էին ետ , գործ քանզի ՌԴ-ում չկար։
Հինգ ամիս հնազանդ ապասում են, բայց ավանակի հանգամանքում ենք, արձագանքը ինչ է չեն տալիս իմանանք հետոն ։ Կարող է չե՞ն էլ բացելու, համախոհության Ռուսաստանի հետ պիտի գնան, բայց իրենք ոչինիչ չեն գործարկում։
