Թամերլանին հանդիպեցի շուկայում։ Առաջին տպավորությունը տհաճ էր։
Այդ երեկո խնամախոսների էինք սպասում։ Գիտեի՝ ճանաչված ընտանիք են։
Հանկարծ հյուրերի հետ մեր տանը հայտնվեց նաև շուկայի այն հանդուգն տղամարդը։ Ճակատագրի հեգնանք․ Թամերլանն ապագա ամուսնուս ավագ եղբայրն էր։ Մենք միմյանցից աչք չէինք կտրում։
Առանց փեսացուիս առանձնապես համակրելու՝ հորս ասացի, որ հավանել եմ նրան։ Սակայն ապագա տեգրոջս հանդեպ զգացմունք էր ծնվել։
Հարսանիքիս օրը վստահ էի, որ կմոռանամ նրան։ Ւսկ նրան երես առ երես հանդիպելով՝ համբուրեցի։ Նրա աչքերից արցունքներ հոսեցին։ Հետո սենյակ ներխուժեց ամուսինս և սկսեց մեղադրել ինձ ամեն ինչում։ Շատ մարդիկ եկան։ Թամերլանն ասաց, որիր սիրտն ինձ է պատկանում։
Ամուսինս ատրճանակով սպառնաց, ես նրա առջև նետվեցի։
Թամերլանին հիվանդանոց տեղափոխեցին։ Հայրս վրդովված էր, ասում էր՝ խայտառակել եմ ընտանիքը։ Ես արտերկիր պետք է մեկնեի։
Հեռանալուս օրը մայրս ինձ գրություն փոխանցեց։ Թամերլանը գրում էր, որ սիրում է ինձ և կգա ինձ մոտ։
