Ուկրաինան շարունակում է ապրել իր ծանրագույն պատմական օրերը։ Աշխարհը հետևում է իրադարձությունների զարգացմանը, սակայն ոչնչով օգնել չի կարողանում։
Աշխարհը ենթրակվում է մեծ փոփոխությունների և աշխարհ, ցավոք սրտի, այլևս երեկվանը չէ։ Եթե երեկ թվում էր, որ կյանքը բարդ ու դժվարին է, ապա այսօր երեկվա կյանքը այնքան երանելի է թվում։
Համացանցում տարածվում են կադրեր, որոնք 21-րդ դարում անհավատալի են թվում։ Կիևի բնակիչները հրթիռներից օրեր շարունակ թաքնվում են մետրոյի ապաստարաններում, որտեղ հայտնվելու ճանապարհին հարազատները կորցնում են միմյանց։ Ներկայացնում ենք մետրոյում պատսպարված ընտանիքի անդամների, որոնք վերամիավորվեցին մետրոյում։
Ամուսինները վախեցած են, տագնապած և անասելի հուզված․ գոնե միասին են։ Նրանք ապրում են մետրոյում, քնում հատակին և մեծ հույսով սպասում պատերազմի ավարտին,իսկ մետրոյից դուրս նրանց տներն են՝ ամբողջովին քանդված։
Կիևյան մետրոն լցված է ծածկոցներով, տխրությամբ, սակայն միևնույն ժամանակ լի երեխաների թե՛ ծիծաղով, թե՛ լացով։ Այս մասին դիտեք վարը։
