Դիմա Բիլանի ու Դանիլ Պլուժնիկովի անզուգական ելույթը ֆանտաստիկ հուզիչ է ստացվել։ «Մամա» է կոչվում երգը։ Դիման ու Դանիելը նստած են և զրուցում-երգում են։ Սկսում է Դիման։ Երգը վերհուշ է մամայի մասին, թե ինչպես է նա օրորել ու երգել իր համա միանում է Դանիելը՝ տերցիայով ու այնքան բնական ու հուզական է ստացվել։
Դիմայի կոկորդին է կանգնում տեքստը, միթե հնարավոր է չհուզվել այդ երգից։ Դանիելն է անչափ զգալով կատարում ու կարծես մեծ մարդ է , ով հստակ է իր զգացումներում ու ընկալումներում։ Փշաքաղվել կարելի է, թե որքան քնքշանք, ափսոսոանք, ցավ ու սեր կա կատարման մեջ այս։
Հանդիսատեսը նստած ևս չի կարողանում չհուզվել։ Հաջորդում են շատ երկար ծափահարությունները ոտնկայս։ Դանիելը մասնակից է «Голос» նախագծի ու հաղթական է եղել նրա մասնակցական ավարտը ու ոչ իր կարգավիճակի, այլ մեծագույն տաղանդի շնորհով։
Դանիլայի փոքրիկ մարմինը զետեղում է հսկայական ձայն ու էներգիա։
