Սմբատ Շահազիզյանը ծնվել է 1840ին աշտարակում։ Վեցերորդ երեխան է դարձել ընտանիքում։ Աշտարակի դպրոցում ուսանելուց հետո, գնացել է Լազարյանում է շարունակել ուսումնառությունը։ Ճեմարանում դարձել է լեզվի ուսուցիչ։
Ականավոր Ստեփանոս Լազարյանցն է նրան դասավնդել։ Երեսուն հինգ տարի Շահազիզը մանկավարժությամբ է զբաղվել։ 1862Ին գրական ակտիվություն է սկսում, սակայն շատ կարճային։ Մանկավարժական նկրտումները բանաստեղծելիս ընդգծված էին Շահազիզի մոտ։
Հետագայում պոլիտիկ պոեզիան ևս սկսեց հետաքրքրել Շահազիզին։ Նա առաջիններից էր պոլիտիկ պոեզիայի ժանրում։ Քանակով քիչ են Շահազիզյանի գրքերը, սակայն մտածող որպես Շահազիզի հետքը հսկայական է։ Հետաքրքրական են հայացքները Շահազիզի եկեղեցու նկատմամբ հատկապես այն դեպքում, երբ ինքը եկեղեցում սպասավոր եղած մարդու զավակ է։
Լուսավորչության մեջ կղերականությունը խանգարիչ էր ըստ Շահազիզի, որի համար իհարկե քննադատվում է։ Հրաժարվելով ստեղծագործելուց, Շահազիզը հրապարակային հոդվածներին է տուրք տալիս ու տեսական թեմաներում ևս գիտակ է դրսևորում իրեն՝ հարստացնելով հրապարախոսական խոսքը ու մտածողությունը։ Մահացել է Շահազիզը 1908ին Մոսկվայում։
